مهربان ساعت الآن دقیقا خواب است

کاغذ بیدار و من و پهنه روی تو در نظرم نقش نخست ،

و خدا شاهد دیوانگی بنده بازیگوشش و خود او می داند ؛

که دلم آنقدر آغشته به توست ؛

که اگر از صف فردوس برین ،

طیفی اندازه صد نور میسر سازد من به آن طیف نبخشم ،

دانه ای از مویت �

مهربان بازهم ،

سبد معذرتم را بپذیر

آنقدر شاعرم ازتو که نمیدانم کی ،

واژه ات راهی شعرم شده است لحظه ای گوش بکن ،

یک موذن مست است آنقدر خوب اذان میگوید ،

گوئی او عکس خدا را دیده خوش بحالش اما ؛

طرح زیبای خدا را گاهی ،

می توان در پس سیمای عزیزی جوئید

� مهربان دیر زمانی ست که من این مسئله را فهمیدم ؛ �

 مهربان آنقدر شاعرم امشب که زمین ،

در پی زمزمه ام مست شده ست

سر ببالین مدارینه کرات نهاده ست و باز گوشهایش به من آویزانند

آنقدر شاعرم امشب که دلم ،

از پس سینه برون آمده باز او نگاهش به من است

من نگاهم به قدم رنجه تو

آنقدر شاعرم امشب که فقط ،

روح روحانی تو حال مرا می فهمد �

مهربان

 عاشقی ؛

بارش احساس به روی ذهن است

عاشقی ؛

لمس خدا با چشم است

عاشقی ؛

مظهر نو بودن دل ،

در حیات ازلیست ومن امشب از عشق ،

 بخود می پیچم بعد از امشب شاید ،

نقش اعجاز تو را طرح زنم

مهربان ،ترکه فرضی تنبیه من آماده نشد ؟

 یا مرا چوب تادب بنواز ؛

یا بیا و سبد معذرتم را بپذیر

� مهربان لذت صبح مجدد اینجاست ،

میروم تا با آب،

غسل آزاده شدن باب کنم دیگر آن جمله سهراب مرا حسرت نیست ؛

کعبه ام مثل نسیم میرود باغ به باغ ،

 میرود شهر به شهر

ثروتی بیش به من داده خدا �

مهربان

از سر کودکی من بگذر ،

باید آرام به سجاده تعظیم روم ،

شعرم آخر شده ،

انگار زمان وصل است

 به خدا می دهمت عاریه وار

 آری

عاشق شده بودم

این بار....

چه کسی ست که مرا میخواند؟

گلهای مهر از آن کیست؟

آه این منم آیا؟!

اینگونه واله و شیدا؟!

من که غزل غزل برای تو نوشته ام

برای سجادّه ی مستی خیزت٬

و برای زلال آرامشت.

باز به آسمان نگاه میکنم

لبخندت دوباره و دوباره بر من و نگاهم فرو میبارد.  

Where love is God is also

هر کجا محبت باشد، خدا هم هست

عشقم نثار کسی است

که با دستپاچگی در جاده‌ها از من سبقت می‌گیرد.

به کسی که در گوشه خیابان به حالت احتیاج افتاده‌است،

کمی پول بیشتری می‌دهم.

 بین جر و بحثهای مردم در یک سوپر مارکت می‌روم

و سعی می‌کنم به آن محیط عشق ببرم.

در غالب هزاران راه، هر روز،

عبادت معنویم بخشیدن عشق است

و نه اینکه یک مسیحی، کلیمی، بودایی یا مسلمان باشم

بلکه سعی می‌کنم شبیه به مسیح، شبیه به بودا،

شبیه به موسی، و یا شبیه به محمد باشم

زندگی داستان فرداهاست